De eerste week in Santiago

Woensdag 19 maart 2003

De zomer in Chili duurt normaal tot einde maart, dus willen we d'er volop van genieten nu we nog kunnen.
Het water van het zwembad is spijtiggenoeg wel vrij koud, omdat het hier 's nachts zo afkoelt. Overdag is het 30 graden maar 's avonds kan je best wel een dikke pull verdragen.
We slapen in de kamer van Franciska, die nu vrij is vermits Franciska haar thesis in België maakt aan de VUB.

Zondag 23 maart 2003

Het is zondag en Marisol (de moeder van Franciska) organiseert een "Asado" of barbecue. Dan nodigt ze vrienden en familie uit om de namiddag samen door te brengen.
's Zondags wordt er wel vrij laat gegeten, rond 15.30u a 16.00u. Er wordt eerst uitgebreid apperitief genomen. Peter maakt Caiperiña, een Brasiliaanse cocktail met vodka of pisco of een andere sterke drank (weet de naam niet meer). Eerst worden er kleine versneden limoentjes in een glas geplet. Dan wordt er suiker over gestrooid. Dan komt de drank en nadien ijs. Superlekker!

In ons huis wonen we met 4: Camila (de zus van Franciska), Sandra (een Argentijnse vriendin van Marisol), Bien en Peet. In het tweede huis woont Marisol. Vaak blijft haar nieuwe vriend; Eugenio, slapen.

Zondag 14 juni 2003

Dit zijn een paar foto's van de wijk waar we wonen. Nuñoa bevindt zich in het zuid-oostelijk deel van Santiago. Het ligt ten zuiden van Providencia (een andere gemeente van Santiago). Nuñoa wordt gekenmerkt door zijn rustige en groene straten, traditionele huizen en supervriendelijke bewoners. Samen met Providencia en Las Condes is Nuñoa 1 van de betere buurten van Santiago om te wonen. Op het einde van onze straat heb je de "Plaza Nuñoa". Een heel tof, gezellig en geanimeerd plein. Overdag voor de kinderen (er is een speeltuin) en 's avonds voor de jeugd (hele leuke en gezellige bars die 's avonds goed vol zitten).

Dit is het centrum van Santiago, de "Plaza de Armas". Het is het hartje van de oude stad. Het is een groot, vierkantig plein voorzien van banken, bomen, fonteinen, ... De Plaza de Armas is het nulpunt van de stad en het land. Op de eerste foto zie je het gebouw van de "Correo Central" en ernaast het "Museo Historico Nacional".

Dit zullen we missen in België. De "Micro´s". Ze zien er verschrikkelijk uit, ze zijn vuil, ze hebben stinkende uitlaatgassen, ze rijden zeer agressief, ... Maar het is toch zo gemakkelijk. Waar je ook staat in de stad, constant passeren er micro's. Ze laten je eenderwaar opstappen en afstappen. Wat een verschil met de bussen in België. Deze foto is op een zondag genomen, vandaar dat je een paar lege stukken straat ziet.

Donderdag 26 juni 2003

Dit is de dag dat Evert en Oma toegekomen zijn in Santiago. 's Anderendaags vertrokken we wel al naar Peru, maar toch wouden we hen een stukje van Santiago laten zien. De Plaza de Armas, La Moneda (het paleis), de Cerro Santa Lucia en de Cerro San Cristobal. Santa Lucia is een rotsige heuvel dat een oase van rust vormt in de drukke stad. De Cerro San Cristobal is hoger en biedt het meest panoramische uitzicht. Spijtiggenoeg kon je die dag de "smog" van Santiago in volle glorie bewonderen! (Het is eerder uitzonderlijk als je hem NIET kunt bewonderen). We zijn met hen gaan eten in de Fuente Alemana, waar je typisch chileens kan eten. Ze hebben er de beste Churrasco's, Rumano's, Completo's, Crudo's enz. Dit zal voor de meesten chinees klinken, net zoals voor ons toen we hier toekwamen. Maar nu hebben deze termen geen geheimen meer voor ons! De Fuente Alemana onderscheidt zich niet alleen omdat het er superlekker is, maar ook door het feit dat het er supergezellig is. Je zit aan een grote vierkante toog en het eten wordt voor je neus klaargemaakt door mollige vrouwtjes van middelbare leeftijd.

Zaterdag 9 augustus 2003

Het is ons voorlaatste weekend en het is prachtig weer, zo'n 20-tal graden. We besluiten van naar Fantasilandia te gaan. Een pretpark in Santiago, dichtbij de univ van Peter. We hebben dus van de gelegenheid gebruik gemaakt om een kiekje te nemen van Peter en de univ (waar hij toch wel 2 keer per week naartoe moest...)

Ik was supercontent dat we dit nog konden doen voor we naar huis vertrokken. Ik ben nl. gek op pretparken, ik ga op alles op,dat kun je wel zien op de foto's. De andere reden (dat ik zoveel op de foto sta) is dat ik niet de verantwoordelijkheid wou nemen om de nieuwe gsm van Peter in handen te houden 1 seconde voor je naar beneden dondert. Fantasilandia is een vrij klein pretpark als je het vergelijkt met de pretparken in Europa of de V.S., maar toch hebben we ons goed geamuseerd.